Bataafsche liederen, voor vaderlandsche jongelingen en meisjes

[p. 22]

Het is geschied.

Wijs: Que mon Colin.

Daar gaan nu al de snaaken schuiven,
Zij wilden 't Hollandsch boutje kluiven -

En 't is geschied.

Maar, dat die gasten, als voor dezen,
Weêr ooit gebieders zullen wezen -

Geloof ik niet.

Dat zij naar willekeur bestuurden,
En slaven tot hun oogmerk huurden -

Dat is geschied;

Doch, dat ooit weêr de magt der landen,
Zal komen in haar' snoode handen -

Geloof ik niet.

[p. 23]

 

Dus, wat de Oranjevrienden praaten,

 

Haar valsche hoop kan weinig baten -

 

Het is geschied.

 

En dat de Prins van 't rijk der worsten.

 

Zal koomen met zijn groene borsten -

 

Geloost dat niet.

 

 

 

De Fransche Citoyens zijn knaapen,

 

Die waken als de moffen slaapen -

 

Dat is geschied!

 

Zij wisten hun de broek te binden

 

En dat Freek zin heeft in die vrinden -

 

Geloof ik niet.

 

 

 

Intusschen, lieve Vrijheidszoonen!

 

Wil u altoos strijdvaardig toonen -

 

Als dat geschied,

 

Kan heintje pik, met al zijn snaaken -

 

Van u nooit weder slaven maken,

 

Neen zeker niet.