Band. Jaargang 13

Sirenenzang van de stroom

Het water zingt in sterke baren,
het lied dat steeds verloren glijdt,
en trots zijn ruwheid en gevaren,
in 't hart der dorstigen zijn heimwee bijt.

Het lokt bij 't stuwen mede,
het bloed van die gevaren heeft,
en schuift zijn ziltheid om de steden,
en om hem die verlangend aan zijn boorden leeft.

Maar geen zal ooit de lokstem smoren,
zo ééns hij de einders heeft verkend.
Hij blijft in de eeuwigheid dit roepen horen,
en raakt ook nooit de stroom ontwend.

Remi de Cnodder