Band. Jaargang 12

[p. 28]

Ruanda

O land, waar als katten lui-spinnend, de ruggen
van duizend heuvlen zich vlijen in milde zon.
Heemlen slaan van kam tot kam azuren bruggen
wijl blonde wolken rusten op de horizon.

Plots als torens stoute toppen opwaarts ijlen
tot waar een valk met traag gewiek deint op en neer.
Smal sliert een pad zijn guirlandes vele mijlen,
daar met lange staf en gemeten tred een heer

schrijdt, in wit gewaad statig, uit oude tijden
patriarch, wien volgt van clienten bonte stoet
met huiden, paarlen, kunstig vlechtwerk der meiden.

En van heilige koeien trekt hen te gemoet
de langgehoornde rij: in dromen verzinken
zij, loom dalend om van koele bron te drinken.

V. Neesen