Band. Jaargang 12

[p. 196]

Regina martyrum

‘Afgedaan zijnde van het Kruis, is hij op zijn moeders schoot geleid.’
(Adrich. n. 2.)

o Moeders hart! o droevig lijk!
o Bleek gezicht van tranen rijk!
o Ziel vol druk, o druk vol pijn!
o Pijn vol dood, in levens schijn!
Waer zijn nu de engels allegaer
Die met hun stem en zoete snaer,
En die met melodij en vreugd
U hebben in den stal verheugd?
Toen zongen zij voor uw geluk,
Nu zit gij rondom in den druk;
Druk wat gij riekt, druk wat gij smaakt,
Druk wat gij ziet, druk wat gij raekt,
't Is druk van druk, en pijn van pijn:
Daer liefde was moest droefheid zijn.
Ja, droefheid, die gedeeld alleen
Aen duizend menschen in 't gemeen,
Zou maken door den grooten rouw
Dat ieder daer van sterven zou.
Wie dan voortaen dees moeder ziet,
Die ziet meteen haers zoons verdriet;
Zij voelt voor goed uit al dees pijn
Wat kwaad de zeven zwaerden zijn.
Doch waerom noem ik deze kwaed
Waerin dat ons geluk bestaet?
Zij doet gelijk een moeder doet,
Die aen haer kinders geeft het zoet,
En 't bitter neemt zij zelf eerst in,
Voorwaer een moederlijke min!

Adrianus Poirters
1605-1674