[Nummer 2]
[Voorwoord]
SLECHTS na enkele dagen is het tot ons, hier in Afrika, doorgedrongen welke afmetingen de ramp van 1 Februari in ons land als in Nederland en Engeland had aangenomen. Het is nu eenmaal zo dat de omvang van een catastrophe wordt gevat naar het aantal slachtoffers. Wanneer pers en radio elke dag nieuwe slachtoffers aan de reeds lange lijsten kwamen toevoegen, wanneer de eerste actualiteiten in de bioskoop een beeld gaven van de verwoesting in een landschap waar water en koude alles nog desolater maakten, wist de koloniaal meteen dat ook zijn hulp nodig zou zijn.
Deze hulp kon dan ook niet uitblijven. Dag aan dag staan onze bladen vol van verslagen over de meest diverse activiteiten in het domein van de hulpverlening. Zij gaat van het samen brengen en per vliegtuig versturen van speenvarkens, over het inzamelen van geld en kleren, tot het inrichten van allerlei liefdadigheidsfeesten. Niet alleen het materiële resultaat is hierin te beschouwen, maar ook de bereidwilligheid, de geest van solidariteit der massa als de geest van individuële toewijding bij elkeen die zich inspant. Deze solidariteit manifesteerde zich niet alleen op het nationale plan maar ook op het internationale plan. Het meest ontroerend voor ons was, daarbij te kunnen vaststellen, dat de Kongolezen zelf er op aandrongen hun deel te mogen bijdragen.
Wij twijfelen er niet aan of de lezers van ‘Band’ hebben reeds lang het hunne bijgedragen, wat onze oproep van vandaag bijna overbodig maakt.
BAND.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd