Band. Jaargang 11

[p. 130]

Lente

De lente wil mij weer te dromen leren
van lichte bloemen in een tuin vol zon,
en van illusies die 'k in pijn gewon
maar enkel groeien zag in mijn begeren.

Nu kan ik alles nog opnieuw beginnen
mijn handen reiken naar een dageraad,
waarin de vreemde boom te botten staat,
die mij wellicht een vroege vrucht laat winnen.

Ik wil nog eenmaal in de droom geloven
vóór ik de deuren van mijn heimwee sluit,
en in verwachting die geen pijn beduidt
zal ik de lust van deze lente loven.

Na 't voorjaar zal misschien geen zomer komen
en wordt het najaar zonder vruchtbaarheid,
mijn laatste hoop blijft deze droom gewijd:
de lente leeft in 't botten van de bomen.

Orpha Van der Straeten