Awater. Jaargang 7

[p. 14]

Nieuw werk
K. Michel

Toespraak tot het plafond

‘o lo mata o le pregunta algo’
j.j. escobar

Twee mensen die elkaar tegenkomen
kunnen twee dingen doen

of de een
slaat de ander plat
of de een stelt de ander een vraag

een & ander afhankelijk van wie de sterkste
wie de kletser is & en welke van de twee het snelst

Als voor of na ‘weertje?’ geen knal wordt uitgedeeld
zit de een ‘jaja’ aan de ander als een broodkorst vast aan kaasdraadfondue
toestand A heet natuur toestand B beschaving

‘il fait beau’ ‘absoluut’
‘hondenweer’ ‘that's life’
‘en wat doet de regering’

Zo komt het gesprek op gang & wordt de strijd uitgesteld
onderwerpen zat, een mer à boire
er kunnen hoeden worden opgelicht ter groet
beleefd gedachten uitgewisseld
er kunnen zelfs dichtregels worden geciteerd^*

‘omdat het lastig spreken is / met volle mond
zeggen alle duiven op de dam
tegen de toeristen / geen roekoe roekoe’

Foto: Melle Hammer

K. Michel (1958) debuteerde in 1989 met Ja! Naakt ah de stenen. Zijn derde bundel Waterstudies uit 1999 werd bekroond met zowel de Jan Campertprijs als de VSB Poëzieprijs. In 2004 verscheen zijn vierde bundel Kleur de schaduwen en in januari 2008 In een handpalm, een bundeling verhalen, essays en gedichten.

* ‘omdat het lastig spreken is / met volle mond / zoals sommigen van ons uit ervaring weten / zeggen alle duiven op de dam / tegen de toeristen / geen roekoe roekoe roekoe / als die vragen / naar de ladies de red light district / maar wijzen rechtdoor / immer gerade aus straight on continuez / want het is kei en kei / moeilijk om welbespraakt te wezen / als je patat staat te eten’

[p. 15]

 

Maar ook de eerste optie valt te overwegen

 

‘platslaan’ heeft een zeker ‘je ne sais quoi’

 

Vooral als je het tafereel van kruisende stemmen

 

verplaatst naar het schouwtoneel in je hoofd

 

op en af, gebaarde frasen, zwembadakoestiek

 

brekebenen, schoten voor open doek

 

 

 

Al voor 't zelf praten kon, is 't hoofd

 

volgeregend met ‘reken maar van yes’

 

‘delftsblauw, bloembollen, vaantjes’

 

‘allez, mannen, ga voor goud’

 

 

 

Die stemmen....? Platslaan!

 

De moraal vhv gebiedt echter dat ik beken:

 

tot hier toe is het té overzichtelijk

 

twee types, in een decor zonder zelfs

 

een bladerloze boom, die twee dingen kunnen doen

 

 

 

máár als drie personen elkaar tegenkomen....

 

oooh la la dan belanden we in toestand C

 

(de speciale die status quo heet)

 

& wordt het knap lastig te voorspellen

 

wat ons te wachten staat én òf kletsen nog wel helpt

 

 

 

drie of meer, binnen of buiten,

 

dan zijn de rapen gaar,

 

is de beer los, het einde zoek

 

zijn we de sigaar, in de aap gelogeerd, ver van huis