Poëzieclub
De poëzieclubpagina's worden samengesteld door de Stichting Poezieclub
Roem het etmaal voor het schemer is
De bundel Vierendeel van Daniël Dee werd door het Dichterspanel van de Poëzieclub uitgeroepen tot Poëzieclubkeuze Zomer 2005. Het dichterspanel bestaat uit Judith Herzberg en Ed Leeflang. Hieronder de verantwoording van hun keuze.
door Judith Herzberg en Ed Leeflang
Daniël Dee laat Vierendeel fris van de lever beginnen:
‘Mike woonde met zijn ouders boven de patatzaak
hij had ambities wilde maffiabaas worden
met een eigen drugskartel ik mocht zijn rechterhand zijn
maar droomde stiekem van de wangen van Sandra’
Hiermee is de toon gezet voor een bundel vitale, ongegeneerde poëzie, waarin je stuit op ‘hysterisch gekwaak over verkikkerd zijn’, vleugen Rotterdam, ‘vals janken op dit ondermaanse/ over alles wat ik mezelf heb aangedaan’ en ‘andere dingen waar de honden geen brood van lusten’.
Dat laatste is zeker niet overdreven. Autobiografisch aandoende jeugdherinneringen schetsen de ik-figuur als een hinderlijke lefgozer, niet te beroerd om ‘de vlag koffie is klaar’ van de dorpssnackbar te pikken en 's nachts plantenbakken omver te smijten. Een boekhandel mag hij niet in, omdat hij er nooit iets koopt. Blijkbaar heeft dat hem niet van lezen afgehouden. In zijn verantwoording bedankt Dee tenminste een bont gezelschap figuren voor de inspiratie die ze hem hebben gegeven. Daaronder zijn muzikanten, maar ook heel uiteenlopende dichters als Van Bastelaere, Brecht, Charms, Deelder, Van lependaal en Krol. Met sommigen heeft hij de wat rauwe, directe toon gemeen.
Zijn gedichten zijn kleurrijk, ze hebben vaart, getuigen van zelfspot en een weerbare melancholie. Meestal staan ze niet ver af van de spreektaal - ‘toen kwam jij langs met een grote pantervelletjeshandtas’ - maar ook momenten van lyrische opwinding zijn niet zeldzaam:
‘tot aan haar zoet taboetje het sleutelgat in haar bolle buikje peeping hole dronkenmakende roemer’.
Vierendeel is geschreven door een hoogst eigengereide dichter, die binnen één gedicht uit de voeten kan met een nieuwe matras, six-pack halve liters brouwmeester en Mozarts requiem. Hij is iemand voor wie ‘de ruimte van het volledig leven’ een vanzelfsprekendheid is. Zijn aanstekelijke poëzie weet het cliché te doorbreken dat het triviale onverenigbaar zou zijn met het belangrijke.
Jong speeltje
liefste niet alles was even fijn
maar het meeste onvergetelijk
door een volgende generatie
smurfensnot schminkstiften dobbelsteentjes autootjes
ballonnen in de kleuren van de regenboog kwartetkaarten
een dansende dora snoep dartpijltjes een tennisracket
de mens-erger-je-niet pionnen bob de bouwer lego monopoly
geld barbies knikkers krijtjes stuiterballen en legpuzzelstukjes
ik stond versteld van wat er allemaal in paste
wanneer je goed en wel voor pampus lag
waarom heb je geen lichte vorm van avondalzheimer
meestal was mijn plan om voor het slapen
nog een sigaret en een glas te nuttigen
dat werden vrijwel altijd tig sigaretten en een liter wijn
ik stelde me op zulke ogenblikken van contemplatie
belangrijke levensvragen en dacht ontelbare malen euh
Auteursrechtelijk beschermd