§ Vanden dranck die die verdoemde in die helle drincken
MEn sal nu weten dat den vermalediden sielen wort vanden wreden duuelen voer gheset bernende vaten die vol siedens pecs ende zweuels ende siedende olijs ende gesmouten loets syn. O mensch dit is horen besten dranck ende dit moeten si altoes drincken teghen horen wille. want die wrede duuelen gieten hem dezen dranc mit groter macht inden hals Och laci al ist dat zijt vermiden ende node drincken als wel moghelick is want het is voerwaer een bitter dranck. ten baten hem nochtans niet. want die wrede duuelen breken hem den mont op ende ghietent hem onghenadelick ende wredelick inden mont. ¶ Dan gaet hem desen helschen vuerighen dranck wt den nesen. wtden oren. wt den oghen. wt den monde. ende wt al horen leden ghelijkerwijs als een vuerighe vlamme
§ Dese onsprekelike ende gruwelijcke maeltijt moeten si inder hellen al daghen ewelick ende vmmermeer hebben ¶ Mer altoes en hebben si niet een pijne. Want als die eene pijne ghedaen is. soe is die ander aenstaende. § Als dan dese onsprekelike gruwelike maeltijt in die helle onder den verdoemden sielen. volbrocht ende voleyndet is. dan ligghen die ellendighe vermaledide sielen in ommachten ghelikerwijs of si doot waren alst hem ommoghelick is want si en moghen nummermeer steruen. mer altijt moeten si leuen in onsprekeliker pijnen
§ Iae dat een siele most liden al dye pijne der hellen nochtants en soude zij niet moghen steruen. Want dat lichaem mach steruen den natuerliken doot opter werlt. Mer die siele mach inder ewicheyt niet steruen.
§ Als die vermaledide sielen dan aldus in ommachte ligghen oft si doot waren. soe luken si op horen mont mit grote verwoedinghe ende mit cnaghenden bitenden tanden teghens malcanderen ende verwijten malcanderen al dat quaet ende die zunden de si inder werlt ghedaen hebben.
§ Ia si bedriuen alsoe grote misbaer mochten zij malcanderen te schoren ende te rijten mit horen tanden si en soudens niet laten. want hoer vleyschelicke liefte wort daer in ewighen hate verwandelt. Ende alle hoere ghenoechte wordet daer omme ghekeert in onsprekelijcker droefenissen ende in een ewighe bitterheit ende hoer ydele woerden ende haer ydele singhen dat wort daer omghekeert ende verwandelt in crijssen. in carmen.
Auteursrechtvrij