Arsenaal. Jaargang 6

De Eenzame

En door de tralies steekt hij soms zijn hand
en voelt verbaasd de regen en de wind.
Hij noemt de naam der vrouw en van het kind
en denkt dan aan de zee en 't warme zand.

Hij weent. Hij las vandaag zijn laatst gedicht:
‘Ik heb u lief en zeg nog geen vaarwel.’
Hij zoekt de tranen langs zijn aangezicht
en luistert naar de stilte van zijn cel.

Een ster kan 's nachts vertrouwd en troostend zijn,
zoals de vrouw die aan het raam verscheen,
en lijk de zon die op zijn handen scheen.
De ruwe deken dekt zijn hart en pijn.

Pieter Aerts.