Arsenaal. Jaargang 5

[p. 29]

Akte van Liefde

Ik heb u lief want gij geurt naar de bloemen, naar de wind
en gij hebt mij genood ter goede warmte van uw woning
waar gij de stille gastvrouw waart en mij verheugd uw honing
hebt aangeboden... uw mond sprak met de lippen van een kind.

Ik heb u lief en lijk een moeder met haar kind zou doen
vol vreemd-bevreesd geluk heb ik uw rijke haar ontbonden
met trage hand en in het gulzig paren onzer monden
verlang ik u en proef ik telkens weer de eerste zoen.

Ik heb u lief en min met gans mijn donkre mannenkracht
en zal niet vragen naar uw heiligen, zo vaak aanbeden,
want zij bestaan niet meer maar slechts mijn hand en koorts, uw leden
en zwoele adem, verder niets dan 't zingen van de nacht.

Ik heb u lief en liever dan de god, die ik verliet.
Wanneer gij straks uw kinderarmen langs mijn hoofd laat dijzen
zullen wij als gebonden bloemen uit het duister rijzen
een biecht wordt dan mijn zoen, een dronken rijkdom mijn verdriet.

Ik heb u lief. Mijn liefde hunkert naar uw diepe schoot
en als de Dood dan komen zal wanneer ik lig gebogen
over de schemer van uw haren, vrouw, en van uw ogen,
ontvang ik Hem lijk gij me hebt ontvangen, schoon en groot.

Pieter Aerts