Arsenaal. Jaargang 5

Gesprek met vader

Tien jaar reeds, vader... en uw arme-mensenkruis
is dieper weggezakt. Ik moet er weer naar zoeken.
Maar steeds hoor ik u stappen door het hoge huis
en 'k tast uw handen bij 't betasten van uw boeken.

Tien jaar... en 'k leefde hàrd, spijt oorlog en gebrek.
Een spel van winnen en verliezen en weer winnen.
Ik telde vreugde en leed niet als de bange vrek
zijn goud. 'k Zocht evenwicht voor geest en hart en zinnen.

Gij hebt me als knaap gekend, zo zuiver als uw droom,
als jongeling, die tegen windmolens wou vechten,
als onvolwassen man, die groot ging op zijn rechten.

- Thans ben ik vader, man en sterk gelijk een boom
en 'k heb niet meer genoeg aan dromen en gedichten.
'k Moet elke dag weer nieuwe wonderen verrichten.

Jan van den Weghe