Arsenaal. Jaargang 5

Daar is...

Daar is een rust na wild beminnen,
een pijn in 't lijf dat lusten droeg,
de geest die 't hart komt overwinnen,
de mond zwijgt die om zonde vroeg.

Daar is een oog dat 't licht ontwaarde,
een strekken van de leden, moe en lui;
een ademen zoals de aarde,
onzichtbaar na een regenbui.

Daar is een hoofd met wilde haren,
dat als uit dromen wederkeert,
en lippen die juist gulzig waren
gaan open of hen iets ontbeert.

Daar is een waas rond alle dingen
en handen die onwetend doen.
Daar is een stem die vreemd gaat zingen,
een vrouwenmond... een vreemde zoen.

Pieter Aerts