Arsenaal. Jaargang 5

Gebed van een aardworm

Sla al mijn tanden uit of maak mij blind,
maar laat ons allen, eendagsvliegen, leven.
'k Zal vrede nemen met uw trots bewind
en U het kwaad, ons aangedaan, vergeven.

Ik zal... Maar elke zin klinkt ijl en naakt,
als men 't geloof in fabels zag vervallen.
Wij voelen ons uit stof en slijk gemaakt
en zullen 't leven voor de rest vergallen.

Soms, vôôr een spiegel, noem ik mij een gek,
die seffens antwoord wenst op alle vragen.
Maar 'k zie de dood gegrift in elke trek,
ofschoon ik hersenschimmen na wou jagen.

Zo vlucht ik soms naar een beruchte wijk,
waar ik verbijsterd schulden maak en scherven.
Zie, waar mijn mond gekust werd voel ik slijk,
want Gij, die ons gemaakt hebt, laat ons sterven!

Remi Boeckaert