Arsenaal. Jaargang 4

Lied onder de Bommen

Gij mens, die leeft als deze strijd zal zijn vergeten,
ons lijf vergaan tot grond waarin weer zaad ontkiemt,
misschien zult g'iets van ons uit oude boeken weten
maar nooit begrijpen 't leed dat ons het hart doorpriemt.

Gij zult misschien de wereld kennen die wij dromen,
de waarheid weten die eenieder nu nog zoekt,
wij zijn na eeuwen slechts aan het begin gekomen
van een geslacht waarvan de vroegsten zijn vervloekt.

Gij mens, die later leeft in vredesvolle jaren,
wij twijfelen aan 't lot en twijfelen aan 't brood,
wij willen wijzen zijn, maar hebben als barbaren
elkanders huis vernield, elkanders kind gedood.

Paul Berkenman