Arsenaal. Jaargang 4

Hij zocht de zin

Hij zocht de zin van alle pijn te vatten
en streek zich vaak vermoeid over het hoofd,
want elk geluk had hij zien openspatten
en elke dag had hem zoveel beloofd.

Hoe meer hij zocht, hoe min hij kon begrijpen,
heeft er zich eind'lijk moe bij neergelegd.
Toen ging de dag plots van een volheid rijpen.
Hij werd ontroerd om elke meisjesvlecht.

Niet langer trilden meer de bitt're snaren
en 't bonzen van zijn hart deed hem geen pijn.
Maar om zijn mond kwam plots een glimlach klaren,
lijk bij een meisje, dat verliefd zou zijn.

Hij lachte luid, als was hij plots genezen
en buitelde verdwaasd door 't hete zand.
De wroeging kwam slechts met de nacht gerezen,
maar hij heeft 't al verbeten op zijn hand.

Tony van Putte