Arsenaal. Jaargang 4

En in het uur van onze dood.

En dat we sterflijk zijn wordt ons tot zegen
daar dit de waarde leert van ons geluk -
we zijn ons beider liefde, lief, genegen
als iets dat schoon is en vergankelijk.

Omdat wij eenmaal door de dood verzaken
groeit heiliger in ons genegenheid
en in elk uur dat wij mekaar genaken
ligt er een vreugd gewonnen op de tijd.

Was ik een God voor d'eeuwigheid geboren
ik hield uw witte borsten zacht omvat
en liet me door uw dijen wild bekoren,
maar had u nooit, mijn lief, zo lief gehad.

Paul Berkenman