Arsenaal. Jaargang 3

[p. 205]

Grote Ogen

De motor slaat met doffen slag
Langs oevers in den mist verdwenen...
Zo ging weerom een trage dag,
Een dag van Marilene.

Van Marilene, donker kind,
Dat immer weer de kaart wil leggen,
En zoals alle dagen vindt
Hoe deze kaarten zeggen,

Dat Marilene liefde zocht
En prinsen uit de blauwe dromen
En van die oude verre tocht
Berooid is weergekomen.

De motor slaat met doffen slag
Langs oevers in den nacht verdwenen.
Het water breekt een dronken lach
En grote ogen wenen.

HERMAN VAN SNICK