Arsenaal. Jaargang 3

De Nieuwe Reis

Aan Herman.

Ik trek weer als voorheen door alle landen,
beleef het sprookje eindlijk vrij te zijn -
't Is heerlijk nooit weer op één plaats te stranden,
maar dromend leven in een magisch schrijn.

Het is geen poëzie, maar hoger leven -
niets eens gedicht, 't is maatloos, buiten-tijd.
Maar wat het werk'lijk is, is mij om 't even:
ik vlei me neer en ben tot droom bereid.

Niet langer zie ik duidelijke lijnen,
geen cijfers meer, geen ak'lig kwetsend woord...
't Is alles vloeiend in een kleurrijk deinen,

waarin 't geluk mij als iets nieuws bekoort.
Nu zal ik nooit meer om het aardse kwijnen:
ik heb 't kristal van 't Hemelse gehoord.

RIK LANCKROCK.