Arsenaal. Jaargang 2

De vrouw.

Ik heb geen tijd, o God, want ik moet leven,
ik moet nog dalen, klimmen, verder gaan.
En rusten zal ik nooit alvóór te sneven
en wie als U zal dit zo mild verstaan?

Neem het niet kwalijk, God, dat ik ga zwerven,
Gij hebt zoveel geschapen, zelfs de vrouw,
en van dit alles hààr te moeten derven
maakt mij het leven bodemloos en grauw.

[p. 336]

 

En schoon ik U moet loven om Uw wonder,

 

- die bergen, diepten, stromen en de maan -

 

Ik vraag mij af: ‘Werd niet de aarde ronder

 

omdat wij naar de vrouw uit vissen gaan?’

 

 

 

Ik heb geen tijd, o God, want ik moet leven

 

en elke vraag is als een tijdsmisbruik.

 

Ik weet maar: ‘Zij is niet voor niet gegeven

 

en nooit een leeg - noch beugedronken kruik.’

 

 

 

Remi Boeckaert.