Arsenaal. Jaargang 2

Gebed tot Mephisto.

M'n Heer, die over d'aard' regeert
en Meester zijt der duizend dingen,
die ieder kreeg, of heeft begeerd,
laat mij die zang tot U te zingen.
Uw grootheid die niet falen kan,
spijts al de preken van de papen,
is sterker dan de sterkste man
en heeft een grijnslach voor haar wapen.

In Tijd vloeit hopeloos verloren
waar ieder mens verrukt van houdt;
de vrouwen die ons nu bekoren
zijn kortelings verdroogd en oud,

[p. 292]

 

hun liefde kan niet eeuwig zijn

 

daar morgen met de dood ze slapen...

 

Gij wint na 's levens schone schijn

 

de kamp met grijns - Uw trouwste wapen.

 

 

 

En zelfs ‘de waarden van de geest’

 

kan niemand aan Uw macht onttrekken,

 

want schoon er Mozart is geweest

 

die 't hoogste in een mens kon wekken,

 

zal eens een kleine sterrenval

 

het rijk der mensen en der apen

 

verstrooien in het groot heelal.

 

- Uw grijnslach is een zeker wapen.

 

 

 

Prins Mefisto, eer wij vergaan,

 

Uw trouwe knechten, meiden, knapen,

 

geef ons zolang we nog bestaan

 

Uw grijnslach als ons enig wapen!

 

 

 

Paul Berkenman