Arsenaal. Jaargang 2

In memoriam Robert Mussche.

Als je, één na één, het overlijden vernam van je vrienden in Duitschland heb je gezegd: ‘Hoe jammer!’, Soms 's avonds in bed, even vôôr 't slapen gaan dacht je wel eens aan hen, als geen andere persoonlijke bekommernissen je bezwaarden. Verder reikte je belangstelling meestal niet. God, er sterven er zoovelen en voor ons, levenden, gaat het bestaan verder. Dit klinkt wellicht oppervlakkig en harteloos, maar 't is niettemin menschelijk en waar.

Neen, erg veel denk je aan je vrienden niet, en zeker niet zoo sterk als ze 't verdienen. Maar als je zekeren avond wordt gezegd: ‘Nu is 't zeker: Robert komt niet meer terug’, dan antwoordt je wel: ‘Hoe jammer!’, maar daar blijft het niet bij. Je bent diep onder den indruk, dieper dan bij 't vernemen

[p. 222]

van den dood van andere kameraden, met wie je nochtans langer en intiemer omgang had. Want de waarde van den mensch wordt niet alleen door zijn leven, maar ook door zijn dood bepaald. Bij 't verscheiden van werkelijk ‘groote’ menschen ben je dieper getroffen, omdat je meer verliest.

Robert Mussche was een groot mensch. Reeds bij de eerste kennismaking op school viel de stille, bescheiden jongeling mij bijzonder op en de verdere omgang die ik met hem heb gehad kon niet anders dan de eerste uitstekende indrukken bevestigen en verstevigen. Mussche werd tijdens zijn korte leven door 't lot niet gespaard. Bedeeld met méér dan gewone hart- en geestesgaven stelde hij zich ten dienste van alles wat goed, edel en mooi was.

We kunnen zijn leven noemen: liefde, arbeid, studie, opoffering, het zich geheel geven aan de zaak die hij dienen wou.

Ik wist een en ander over Mussche. Maar na lezing van het boekje van Daisne, kwam de figuur van den edelen jongen in zijn volledige beteekenis vôôr mij staan. Een beschrijving van Mussche's karakter en gaven lijkt hier overbodig. Ik zou het trouwens niet kunnen en zeker niet zooals zijn boezemvriend Daisne het vermocht. Ik kan enkel tot alle ‘Arsenalisten’ zeggen: koop dit boekje! Niet alleen omdat U daardoor meehelpt aan een edele taak, maar ook omdat U er in kunt lezen het korte bestaan van een goed, van een groot mensch, een zooals er helaas! maar al te weinig op de wereld rondloopen. Voor de dichters en poëzieliefhebbers is het tevens interessant na te gaan wat Mussche als Rudo Reyniers heeft gepresteerd. We kunnen het alleen echt jammer noemen dat hij op dit terrein niet is verder gegaan.

Natuurlijk neemt het werkje geen groote plaats in het oeuvre van Daisne, al zal de auteur er wel bijzonder aan gehecht zijn, wat trouwens zeer begrijpelijk is. Daisne heeft te veel fantasie en te veel eruditie opdat zijn boeken door het profanum vulgus zouden worden begrepen en gesmaakt. Dit geldt echter geenszins voor het ‘In Memoriam’ dat rechtstreeks en enkel uit het hart komt. En als Daisne zôô schrijft is hij op zijn best.

‘In Memoriam Robert Mussche’ werd gedrukt op de persen der Drukkerij Aug. Vandeweghe, N.V. te Gent, kost 25 fr. en is te verkrijgen bij den auteur Dr Herman Thiery, Groot-Brittanniëlaan, 4a, Gent.

W. Biliet.