Arsenaal. Jaargang 2

‘In de plezante muze’
Aan de doodendichters.

Waarom zoo vaak den dood bezingen?
Je hebt aan 't leven zooveel meer.
Na droeve herfst komt lente weer:
Zie schoonheid in de aardsche dingen.

En komt een krop je keel verwringen
Of ziet je oog geen toekomst meer,
Je lachen geeft je hopen weer,
Leer door den lach je leed verdringen.

Je hebt als kind toch leeren zingen,
Of ken je 't wijsje al niet meer?
Je zong uit volle borst weleer:
Herleef je jeugdherinneringen.

Waarom aldus naar 't eind verlangen?
Er blijft voor sterven tijd genoeg:
En wie zich 't leven luid bekloeg
Zou Pietje heusch niet graag ontvangen.

Maar smeeken: Wacht nog: 't is te vroeg!

Willy Biliet.