Arsenaal. Jaargang 2

[p. 157]

I remember the day (28-2-44)

Er was geronk van zware vliegmotoren.
Dat leek me bitter aangenaam dien nacht,
Want 't kwam me in mijn liefdelijden storen,
't Verjoeg de smart waaraan ik immer dacht.

Maar 't plots geweld der duizend vliegersbommen
Was als het breken van mijn droevig hart.
Ze vielen rij na rij, in dichte drommen,
en spuwden gensters in het nacht'lijk zwart.

Sirenen loeiden en de menschen huilden.
Wat puin en lillend vleesch was 't resultaat,
Ik dacht aan hen die toen hun ‘Mensch-zijn’ ruilden,
en blij-waanzinnig zag ik bloed op straat.

Ik loech toen schamper met de brokken dooden...
ik leefde nog... Maar voelde me misdeeld,
en zocht een bommenkuil, maar in den rooden
glans van 't bloed, zag ik mijn bevend evenbeeld...

Joz. Janssen.