Arsenaal. Jaargang 2

In de plezante muze.

Onder dezen titel zal een rubriek, die door Ferd. Adriaenssens wordt geleid, geregeld in ons blad verschijnen. Verzen met ironischen inslag over menschen en dingen van dezen tijd zullen hierin opgenomen worden. Reeds mochten wij ons verheugen over een tweetal ironische, didactische verzen van Jan Schepens, die in onzen vorigen jaargang werden gepubliceerd. Wij hopen dat velen als MORALIST en DICHTER zullen bereid zijn mede te werken.

De Redactie.

Ik houd van vrouwen......

Ik houd van vrouwen voor zoover
dat zij mij inspireeren:
heb ik geen vrouw in 't oog, ik kan
geen verzen produceeren.

Een mooie ronding, of een lijn
van armen of van beenen,
die nimmer nog, aldus, aan mij,
aldus aan mij verschenen,

mijn jongen lief, dat laat niet los,
het beeld van deze lijnen;
en wil ik nu of wil ik niet,
ik moet dat beeld beschijnen:

[p. 88]

 

sonettenglans - klassiek van stijl -

 

voor rechte, Grieksche neuzen,

 

onafgezien van het sujet,

 

voor hoeren of serieuzen;

 

 

 

kwatrijnenlicht - pittig van woord -:

 

een voorhoofd mooi gebogen;

 

en een ballade, triestig, traag,

 

voor stille weemoedsoogen.

 

 

 

Een kus, dat wordt een gansche reeks,

 

ten minste twee dozijnen

 

vierregelige strofen met

 

daarbij een paar refreinen.

 

 

 

Zoo geef ik iedre vrouw haar lied

 

- een wijze van vereeren -.

 

 

 

En voor de rest kunnen zij mij

 

heel weinig intresseeren.

 

 

 

Ferd. Adriaenssens.