Arsenaal. Jaargang 2

Aan een bourgeois. (II)

Zo moet ik, naar het hemels woord,
m'n oude goden nu verbranden.
Ik joeg om wat illusies voort
en sta nog steeds met lege handen.

Al m'n gewoel was nutteloos,
verpakte leugens zijn gedichten,
m'n doel was even dom als broos,
ik moet me naar je wegen richten.

Het ligt niet in m'n droom vervat,
het ligt slechts in je enge waarden:
een vrouw, wat geld, een knusse flat,
dat is het waar geluk op aarde.

Paul Berkenman.