Arsenaal. Jaargang 1

De wijsgeer.

Zijn gansche streven is een vrucht'loos zoeken,
hij vorscht naar waarheid in oude, grijze boeken,
hij drinkt de wetenschap met volle teugen
en smaakt aan ieder woord de dwaling en de leugen.

Der menschelijke ziel het groot geheim onthullen
is de taak die hij zichzelf opdraagt te vervullen.
Hij waant zich hoog verheven boven de stervelingen
en wendt zich spottend af van alle aardsche dingen.

Hij zit soms gansche nachten zijn zinnen af te sloven
met de geschriften van oude filosofen,
hij piekert en hij dubt, hij denkt zich krom en stijf,
de rumathiek doorkruipt zijn pezig lijf.

En wil hij niet in al zijn wijsheid stikken
dan moet hij vroeg of laat de heele boel vertikken
en zeggen: stop, ik maak een nieuw begin,
al die abstracties hebben toch geen zin.

Dan zal hij naar het leven grijpen met zijn sterke handen
en al zijn bullen in 't geheim verbranden,
en nooit meer in vermolmde, oude boeken,
maar in het leven zèlf, de waarheid en de schoonheid zoeken.

Johan Van de Velde.