Arsenaal. Jaargang 1

[p. 383]

Laat alles zwijgen nu...

Laat alles zwijgen nu:
onz' handen vonden zacht elkaar.
Ligt niet in dit vertrouwd gebaar
wat ziel van mij en u?

Steek nu het licht niet aan
Onze oogen zoeken niet het beeld
van ons gelaat, door smart gehuld
en van zijn leed ontdaan.

We houden van elkaar,
Spijt alles wat ons overkwam.
Ik weet uw liefde gave vlam,
mijn neigen rein gebaar.

We zien elkaar niet aan.
Ik voel uw mond weer met een glim,
een lach. Gij weet mijn hoofd weer rim-
pelloos van vrede staan.

Mijn hand houdt die van u...
We hooren slechts ons beider naam
door 't kloppen onzer harten slaan.
Laat alles zwijgen nu...

Clement Cusse.