Arsenaal. Jaargang 1

[p. 341]

Geen plannen meer...

Geen plannen meer: mijn leven is te onzeker
zoals de dagen die na morgen komen;
realiteit verbiedt nog langer dromen:
alleen de daad telt, niet de woordenspreker.

Ik heb op niemand recht - ô beeldenbreker
die in zichzelf de goden doodt - de stromen
van de oorlog hebben me aan de wal ontnomen:
vooruit maar, als een zinneloze wreker!

De massastrijd van mensen tegen mensen,
- die dwaze moorden die naar moorden vragen -
verslindt ons wezen dat wezelf verwensen.

Wij hopen niet meer, zoeken maar te rusten
al vechten we nu zoveel zwarte dagen:
slechts in de dood kunnen we nog berusten!

Jan de Brugghenaere.