Arsenaal. Jaargang 1

Testament.

Als het u toch geen ‘paternoster’ baat
Waarom dit noodelooze mij beweenen?
Maar plof een blok arduin op mijn gelaat
En stamp de aarde vast rondom mijn schenen.

Maak wit van vreugde deze zwarte rouw
En deel mijn goed, gij zult er wel bij varen.
Ik laat slechts geld, geen kinders, zelfs geen vrouw,
Die gij in mijne plaats nog moet bewaren.

Ik zal als zand verwaaien in den wind.
De tijd heeft mij tot stof en asch gemalen,
Zoo fijn dat God mij niet meer weder vindt
Als Hij mij zoekt in Jozaphatsche dalen.

M. Oudewal.