Arsenaal. Jaargang 1

[p. 288]

Rust

Ik ben alweer bij U. Wens me niet: ‘Goeie nacht’.
Je weet niet hoe ik liefst bij U wou blijven,
en hoe van zon tot ster verlangens drijven
naar 't lieve kind dat me misschien verwacht.

Maar met de sterren komt opnieuw de scheiding,
en 't nieuw verlangen weer bij u te zijn.
Het leven is een droom van vreugde of pijn.
Het hart verlangt geen rust en geen bevrijding.

We voelen ons haast graag aan iets gebonden.
We worden ongerust om elke rust.
De wijde zee doet dromen van de kust.
Elk strand wordt weer te eng na weinig stonden.

Toe laat het zijn dat hier mijn zwerftocht eindt.
Dit rustloos zoeken naar het onbekende.
Het is me of ik u al jaren kende,
of uw gestalte heel mijn droom omlijnt.

Jan Meirhaeghe.