Arsenaal. Jaargang 1
(1945)– [tijdschrift] Arsenaal–
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
[pagina 243]
| |
'k Geloof dat lange strijd me nog zal wachten
Eer ik kan zeggen jij bent mijn,
Want al die zoete woorden in de nachten
Dat kan alleen geen liefde zijn!
O, zeg me, liefste, dat je 't niet zoo meende,
En dat je immer houdt van mij;
Vermoed je dat ik thuis stilletjes weende?
Ach, laat het goed zijn met ons bei!
Je weet dat ik niet ben zooals de velen
Die me helaas zijn voorgegaan...
Waarom je spel met mij te willen spelen?
Nee, jongen, doe me dat niet aan!
Laat ons dat mooie dat er was behouden,
Het scheen toch gaaf en echt te zijn,
Als je oprecht van mij zal leeren houden
Dan pas kan ik gelukkig zijn...
Mariette Van Ranst.
|
|