Arsenaal. Jaargang 1

Het eeuwige begin.

Ik heb mij reeds zôô vaak vergist,
Zooveel gezocht en niet gevonden
Bij vrouwen die ik heb gemist,
In droomen die ik weet verzwonden.

Dus sta ik weerom aan 't begin
En moet het al opnieuw beleven!
Wat vôôrging had zóó luttel zin,
Het dient niet eens hier neergeschreven.

Ik leerde wel dat men misdoet
Door nutteloos zich zelf te kwellen,
Eens komt toch al wat komen moet...
waarom zich dan nog vragen stellen?

Het leven is een diepe mijn
Die men wil pogen te ontginnen,
't Is noodig steeds paraat te zijn
Om altijd weer te herbeginnen.

Willy Biliet.