Arsenaal. Jaargang 1

Kind.

Verkoreling Gods, o mijn kind,
Uw oogen geen woorden beklijven.
Maar 't schreien in 't hart dat begint,
Dat ooit hier geen mensch kan beschrijven.

Verkoreling Gods, o mijn kind,
Dat zelveloos ziet naar de Vrouwe
Der vrouwen in vroomheid verind.
o Mocht ik zoo zelveloos schouwen!

Verkoreling Gods, o mijn kind,
Uw eenvoud bestrijkt hier mijn armoe,
Mijn hart nooit vertolkbere tint
Van trillende, trillende zwaarmoe.

Verkoreling Gods, o mijn kind,
o Bid, - want uw borsten ontbloeien -
Dat 't brandend ontbloeien toch vind'
Het Vuur waar geen lelies verschroeien.

A. Rodens.