Arsenaal. Jaargang 1

[p. 159]

Herinnering.

Eens heeft een meisje me hartstochtelijk gekust:
een zachte mond bleef op mijn lippen kleven;
en lang, misschien nadat zijzelf vergat haar lust,
zag 'k in mijn denken nog haar oogen leven.

Zij ging - ik bleef. Doorheen het monotoon geluid
van alle doffe en lustelooze dagen,
bleef, als een geurig en welriekend kruid,
mijn hart den lust van hare lippen dragen.

Sinsdien vervloog de tijd. Ik heb een kind,
ik heb een vrouw. Wanneer haar oogen dorsten
en 'k haar omhels, en onze mond elkander bindt,
voel ik nog 't bevend hijgen van hààr borsten...

(uit ‘Het donker Hart’)
Clement Cusse.