Arsenaal. Jaargang 1

Speelbal.

Een speelbal ben ik nog
van hand tot hand gekaatst,
tot ik de grillen moe
den schuinen worp voor 't laatst
zal vallen - zwaar en log
een steen zijn.

Ik zal een mooien boog
omschrijven in de zon
en einden waar 'k mijn tocht
met hoogen sprong begon
en waar de aard mij zoog
een lijk zijn.

Ik weet dat in dien val
mijn ziel te pletter stuikt
en nooit verrijzen zal,
mijn ‘al’-heid zal gefnuikt
en ik, de arme bal,
een steen, een lijk zijn.

Rik Lanckrock.