Arsenaal. Jaargang 1

Matroos.

Van jarenlange tochten ben ik weergekeerd,
Ik vond geen rust in 't water van een vreemde haven.
In iedre kroeg heb ik verbeten 't geld verteerd
en dronk verveeld en lui wat drieste meiden gaven.

Bij iedre nieuwe reis, bij elke schorre kreet
der stoomfluit kwam een nieuwe hoop me telkens vangen.
Doch welke wal of welke landing... immer beet
het heimwee 't rustelooze vleesch van mijn verlangen.

Nu ben ik in mijn dorp en voel me toch niet thuis:
mijn oog zoekt nog een verre kim, geen meeuwen krijschen,
doorheen 't gelui der klokken hoor ik zeegeruisch
en wil aan iedren telefoonpaal wimpels hijschen...

Clément Cusse.