Arsenaal. Jaargang 1

Idealisten.

Wij, die de goedheid zelve zijn,
en veel te veel reeds kunnen dragen,
hoe komt het, dat wij arm en rein,
van knaap tot ridder zijn geslagen?

Zijt Gij het toch, die steeds U geeft,
en waakt over het spel der mieren;
of is 't een droom die weer herleeft,
zoodat wij 't sprookje willen sieren?

o Vrucht van goedheid en van kwaad,
zijn wij te diep door U bedrogen?
Wordt wie het meest bemint gehaat
omdat hij 't kleine is ontvlogen?

Maar is 't de waarheid, o mijn God,
dat al wie leeft zich zal verwinnen?
Zendt Gij geen zegen dan, en geen gebod,
dat elk van ons zal gaan beminnen?

o Chaos, altijd draaiend wiel,
waarin wij wentlend zullen sterven,
zijt Gij het rad, dat God ontviel,
opdat wij alles zouden derven?

Sla ons dan neer en sla tot gruis,
waaruit G'uw beelt'nis hebt gesneden;
doch zoo w' ontstijgen het gespuis,
heeft men, o God, vergeefs gestreden?.....

Remi Boeckaert