Arsenaal. Jaargang 1

Onzekerheid.

voor Ren.

Dit oude jaar is eindlijk ook vergleden,
al bracht het mij 't gelukkig Einde niet;
zoo tuur ik wachtend in 't nog nieuw verleden,
naar blijde dagen, maar ik staar in 't Niet....
Wie weet wat mij dit jonge jaar aanbiedt?

Zal elke dag opnieuw worden omstreden
bij stormend zingen van een oorlogslied,
of zal de nacht voorbijgaan in gebeden?....

Dat van de toekomst wij 't geheim niet weten,
de vreugd, de pijn niet in ons kort bestaan,
het uur niet van ons eenzaam ondergaan!....
En bij dien laatsten nacht van 't oude jaar,
kunnen wij, menschjes, zonder véél misbaar,
slechts wakend wachten, vreezend en verbeten....

Jan de Brugghenaere.