Van Arent Bosman: een mirakel dat geschiede int jaar 1433 in den lande van Cleve

¶ Capittel xxvij.

DOe vraechde arent. sal ic oec daer loen of hebben dat ic dijn gecort hebbe ende heb so groten anxt geleden Die geest antwoorde. du ende alle die gene die gheesten haer pijn corten die worden alle gheloent in die vre des doots Doe seide arent Ic hadde in minen sin op ghenomen dat ic wat leren woude nv is mijn gelt hier al toe gegaen dat ic des niet volbrengen en can Die geest sprack. wattu guets in die sin hebste dat besta du sulste soe verre daer mede comen oftu dijn gelt al haddes Doe sprac arent Mach ic oec dijn woorde wel gelouen die du spraecste doe die bode geest noch by di was Die gheest antwoorde. die woorden en sulstu niet gelouen hoe wel datter guede woorde mede waren. als die bose geest guede woerden geeft so wil hi den mensche bedrieghen ende daer worden veel luden mede bedrogen dat si gelouen an dat waerseggen dat die duuelen bedriuen metter wichelie Dat geleerde liede boecken hebben daer wichelie in staet ende willen raet geuen met waersegghinghe of

[fol. d3v]

enige ander saken dat si luden lief hebben of haten die wichelie mach gheschien die sijn al vut gedaen vut den boeck des leuens ende ghescreuen in dat boec der verdoemder zielen ist dat si niet weder en keren met penitencien Ende so wie die boecken hout ende en wilse niet verscoren dien en mach geen penitencie baten: want die boecken noch meer zielen verdomen mogen