Inden name des barmhertigen ende goedigen Godts. LXXXVII. Capittel.
WIe goede saken veracht dat hy gierich is, ende maer groot goet te samen schrapt, op hoope als soude het eeuwig duren, die wert ten vyere verdoemt, al waer hem sijn herte in die vlamme eeuwigh sal gepijnight werden.
Auteursrechtvrij