In den name des barmhertighen ende goedigen Godts. LXIII. Capittel.
ALs daer een blinde tot u komt, soo en sult ghy u over hem niet vertoornen, ende ghy en sult de rijcke niet meer gunstich zijn als de arme, ende dit is seer gedenck-weerdich, ende is inden geschreven boeck opgeteeckent.
De mensche stort hem deur het ongeloof int verderven, ende Godt laet den mensche sterven, ende weckt hem weder op na sijnen wille, waerom en volgt ghy mijn gheboden niet? Ende de wijle de mensche na sijn neeringe trachtet, waerom en tracht hy oock niet hoe hy tot my mach komen?
Wy laeten Olijven, Wijndruyven Granaet-appelen, ende anders meer uyt der Aerden opwassen. Ten jongsten dage sullen de Godtvreesende vriendelijcke lustige aengesichten hebben, maer de ongeloovige sullen seer bleyck ende aschverwich onder haer ooghen sien.