In den name des barmhertighen ende goedighen Godts. LXII. Capittel.
DE zielen der goddeloosen sullen vande Engelen met ghewelt uyt haer lijf gescheurt werden, maer de zielen der uytverkorene, nemen sy seer sachte daer uyt. Als der Basuynen gheluyt sal aengaen, soo sullen de ooghen der goddeloosen verduystert, ende haer herte sal vol verachtinge zijn, ende sullen in de kuylen gestooten werden: Want en siet ghy niet hoe God den Pharao gestraft heeft? hy heeft den Mose veracht, hoewel hy hem van den Alderhooghsten God heeft gheleerdt, ende dewyle hy hem niet en heeft willen bekeeren, soo heeft Godt een merckelijcke wrake aen hem gheoefent. Syt ghy machtigher als de ghene die Hemel ende Aerde met alles wat daer in is gemaeckt heeft? Ten jongsten dage sal een yders werck openbaer werden, het sy of sy goet ofte boos zijn: Maer de Godt vreesende, ende die van het wereltlijck leven haer ontslaen, die sullen int Paradijs komen, maer de ongheloovige sullen int eeuwich vyer ghestooten werden, ende Godt weet alleen de ure des jongsten daegs.
Auteursrechtvrij