Inden name des barmhertigen ende goedighen Godts. XLII. Capittel.
ALle dinghen bidden aen den alwijsen ende onbegrijpelicken Godt, maer de ongeloovige hebben ghemeynt, dat sy hem met haer gout teghen Godt wapenen, ende voor-sien wilden: Maer hy heeftse uyt haer huysen gedreven, ende haer een sulcke vreese aenge-jaecht, dat zy wech vloden, ende alles verlaten hebben, ende dit sult ghy wel aen mercken, want die hem teghen den Prophete wil opwerpen, die sullen hier ende daer ghestraft werden.
De rijckdommen eender Stadt zijn eens deels Godes, ende eensdeels des Propheten. Item een deel komt toe de bloetvrienden, ende een deel de Weduwen ende Weesen. Een deel de arme, ende een deel de reysende lieden. Doet alles wat u de Prophete beveelt, soo en kondt ghy niet dwalen, ende wacht u van alles wat hy u verbiet, ende en vergheet Gods des Heeren niet, ende betracht heden wat ghy morgen doen sult, ende wie Godt vergeet, die sal hy wederom vergeten. Sommighe lieden sijn van Godt tot het Paradijs, ende sommighe tot het Helsche vyer verordent. Wanneer de menschen den Alkoran op den grootsten berch inde werelt leyden, soo moeste hy uyt Goddelijcke vreese smelten: Neemt dit wel ter herten.
Daer en is maer een God, ende die is een Coninck, een verlosser, een richter: Hy is almachtich, een Schepper des Hemels ende der Aerden, ende hy heeft alle de schoonste naemen die men bedencken kan, ende hem zijn alle dingen onderworpen.