seven ayren voortbrengt, ende een yeder ayre hondert granen heeft, want dewijle Godt almachtich wijs ende goedich is so beloont hy de sulcke dobbel, die hy lief heeft. Alle die haer ghelt inden wech Gods sonder gheveynstheyt ende pracht wtdeelen, die sullen sonder twijffel met Godt sijn, maer so het tegendeel geschiet so sullen sy daerom groote straffe ende pijne lijden moeten, want Godt weet alle heymelijckheden des herten.
O lieve menschen en doet uwe aelmoessen niet lichtveerdigher wijs, want die daer aelmoesse gheven, in meyninge om daer deur vande menschen groot gesien te werden, ende ten jongsten daghe Godt niet tot haren helper hebben aengheeroepen, die sijn als een lant vol edel gesteente, welcke met zandt ende stof bedeckt zijn: ende als daer eenen reghen comt so wert dat stof wech ghedreven ende men siet dan die edel ghesteenten.
Wie het sijne om Gods wille uytdeelt ende blijft bestandich inde oeffeninge van goede wercken, die is als een terwen graen, dat in een onvruchtbaer lant gheworpen wert, ende als daer eenen grooten regen comt, so brengt het vier dobbel vrucht.
Godt beloont de wercken soo wel der vromen als der boosen: En denckt maer alleen, dat wanneer yemandt een schoonen hof vol vruchten hadde ende die selve werde doort vyer gantsch verdorven ende verbrandt: wat souden sijn kinders daer toe segghen? maer nu heeft het een veel ander gheleghentheyt met den boosen, dat veel argher is, want die sullen ten jongsten daghe in’t eeuwighe vyer verteert werden.
En laet dese Goddelijcke Wet nimmermeer uyt uwe ghedachten comen, ende gheeft aelmoesse van alle ’tgene dat de aerde voortbrengt, maer wat op onrechtveerdiger wijse ghewonnen werdt daer van en salmen gheen aelmoesse geven, want sulcke gaven en sijn God niet aengenaem. De Duyvel beeldet u in, om gheen aelmoesse te geven, want ghy sout daer over in armoede comen, ofte sult ongherechticheyt bedrijven ende sulcks doen van boose gewonnen goet.
Godt vergeeft en deelt wijsheyt ende allen overvloet mede, ende deelt uyt die gave der bescheydentheyt wien hy wil: maer dese gave en wert niemandt mede gedeelt die een cleyn verstant heeft, maer die herssenen in de kop heeft.
Men hout het daer voor, dat aelmoes gheven een goet dinck sy, maer het is beter datment heymelijck als opentlijck doet, want daer deur werden de sonden uytghedelcht. Godt als een kenner der heymelijckheden, ende een alghemeyn richter, en sal niet alleen de bewesene goetdaden, maer oock diemen inden sin gehadt heeft te doen, beloonen.
De Goddeloose sullen hulpeloos ghelaten werden, daerom behoort het my alleen toe, ende niet u, den rechten wech aen te wijsen, die ick wil dat hy sal gaen.
Gheeft alle menschen aelmoessen die u bidden, van’t ghene dat ghy hebt, ende daer deur sult ghy u ziele helpen, want Godt sal een yder het sijne verghelden: ende in sonderheyt sult ghy sulcke arme goet doen, die haer aen eenighe plaetsen onthouden, ende haer schamen te bedelen ofte yet te begheeren, dese sijn noch eensdeels onder die van adel te rekenen, want dit behaecht Godt wel. In’t ghemeen sullen de ghene die daer heymelijck ende openbaer aelmoessen gheven om Godts wille, by daghe ende by nachte ghenaede ende barmherticheyt vercrijghen, ende en sullen haer noch in dese, noch in gene werelt te vreesen hebben. De ghene die haer met woecker gheneren, die sullen opstaen als de Duyvelen, ende sullen segghen, het sy haer coopmanschap geweest ende haren handel: maer Godt sal segghen, het sy haer verboden geweest. Wie