Apollo's vastenavond-gift. Voorzien met de nieuwste en aangenaamste minne- harders- en bruylofs gezangen

Air.

Stem: Laura zat laatst by de Beek.

NOit kon ymand heeter vier
Voelen, nog vergrimder plagen,

Als die quetzen, die nu hier

Sterrevend' myn droefheid klagen,
Ach! te bitze minne klagen,

Hoe verteerd gy my als sneê:

G'lyk een schip in dulle golven,

[p. 95]

 

Leg ik angstig neêrgedolven

 

In een barsse liefdezee.

2.

Dees verwoede razerny,

 

Doet my hopend' hoop'loos leven,

 

'k Ben in eige droefheid bly,

 

Mogt ik myn ziel overgeven!

 

'k Ben dit al te bange leven,

 

Sat. Maar, ach! of myn Godin

 

Was mêdoogent met dit lyen;

 

Niemand kan my zoo verblyen,

 

Als haar minste weder-min.