Apollo's vastenavond-gift. Voorzien met de nieuwste en aangenaamste minne- harders- en bruylofs gezangen

[p. 73]

Uit 't oog in 't hert.

Stem:
Echo hoor myn droeve klagten.
Daar was een Maget vol benouwen.
Schoon Katryn ô beeld der beelden.
Waar zal ik myn klagt voleinden.
Hoe zoet is het eerlyk minnen.

ZEg my eens myn Rozandryntje,
Waarom gy uw glansryk licht.
(Dat lief Hemels zonneschyntje)
Zo verbergt voor myn gezicht?
Hebben, door haar lonkend' vlyen,
U myne oogen iets misdaan,
Met op uwen glans te wyen?
Ach! wat onheil gaat my aan!

Wel, schoon gy uw vrind'lyk wezen

Staag van myn gezicht afwend,
Uwe lonkjes, lang voor deezen,
Staan my vast in 't hert geprent:
Daar uw Schoonheid, klaar naar 't leven,
Steeds door my bespiegelt werd:
Zo blyft gy (die my begeven
Wilt) vereeuwigt in myn hert.