Apollo's vastenavond-gift. Voorzien met de nieuwste en aangenaamste minne- harders- en bruylofs gezangen

[p. 46]

Vrede-zang.

Stem:
Dans l'éte je veux faire la guerre,
's Winters zal men van liefde spreken.
Reveillez vous belle endormie.
Indien ooit maagt haar droeve klagten.

WAar toe het Harnas aangetogen

Verwoede Mars alom gevreest,

Daar gy door Venus schoone oogen,

Zoo vaak verwonnen zyt geweest.

Wat baten al die Lauwerieren

Door u zoo menigmaal behaald!

Hoe kunnen zy u kruin vercieren

Als Venus van uw Zegen-praald.

Wild dan van 't woeden uw bedaren,

Nu gy voor haar schoonheid knield,

Zy vlied de wrede krygsgevaren,

En woont niet daar men fel ontsielt.

De liefde schuwd het menschen moorden

En haar bloedig krygs geschil,

Zy buigt door lieflyke woorden,

De koele herte na haar wil.

Laat af van land en volk te plagen,

Het gantsche al verlangt na rust.

Uw min zal Venus meer behagen,

Als gy haar mond in vrede kust.