Apollo's vastenavond-gift. Voorzien met de nieuwste en aangenaamste minne- harders- en bruylofs gezangen

Herderinne klagt.

Stem:
Coridon die weid de Schapen.
Quelque beauté que la Nature.
Van alle die hier komen klagen.

WIe zoud ooit zyn leven denken,
Dat Min grootste kragten toond,
Als 't geminde elders woond,
Dat het vier dan meest kan krenken,
Als de stichter van de brandt,
Zich houdt in een ander Landt

Wonder, wonder! wie kan 't zeggen,

Als de quetzer is aan zy;
En vertrokken, voelen wy

[p. 40]

 

Smarten in de wonden leggen,

 

Daar, terwyl hy by ons is

 

Wy gezondt zyn ende fris

3.

Als het wildt schut is gevloden,

 

Treft eerst zyn gespannen boog

 

't Geen de Weyman had in 't oog

 

En doen hy zyn pylen bode

 

In zyn byzyn kond' het riet.

 

't Lang gemikte raaken niet.

4.

Laast zag ik een aardig baasje

 

Dorre blaadtje rul op een

 

Houden, waar op 't Zontje scheen,

 

Door een opgeheven glaasje,

 

Dog hoe 't glaasje hooger kwam,

 

Hoe het stigte meerder vlam.

5.

Strax doe dagt ik in myn zinnen;

 

Alzoo haast als ik van veer

 

't Zonne vier zag komen neer,

 

Dit is even als myn minne;

 

Tyters byzyn baarde windt,

 

Daar zyn afzyn my verwint.

6.

Alzoo lang hy my verzeld, en

 

Ik zyn ommegang genoodt

 

Was ik voor geen pylen bloot;

 

Maar doe hy in andre velden

 

Reisde, velde hy van veer

 

Myn gewapent hertje neêr.

7.

Tyter ik beklaag de tyden,

 

Dat ik u zoo menig dag

 

Heb gelaten in geklag;

 

En gestaakt heb uw verblyden

 

In het byzyn, als ik niet

 

My van u bekoren liet.

8.

Ligt hebt gy u nu begeven

 

Tot een ander Herderin,

 

Hoe! zoud ook zoo ligten zin

[p. 41]

 

In myn waarde Tyter leven.

 

Maar het afzyn? afzyn, hoe?

 

Dat brengt geen verkoeling toe.

9.

Kinder praatjes, revel kalling,

 

Uit der oogen, uit het hert,

 

Van de liefde, van de smert,

 

Waar was elders meerder malling:

 

Neemt een voorbeeld maar aan myn

 

Van de liefde by de pyn.