Apollo's vastenavond-gift. Voorzien met de nieuwste en aangenaamste minne- harders- en bruylofs gezangen

Herders-klagt.

Stem: Verdwaalde Koninginne.

HOe lang zal waarde Phillis
Uwreede wrevel duren,
Daar gy weet wat myn wil is
Hoe lang zal ik de uren

Myns jonge jeugts

Vol ongeneugts

Doorbrengen, en vol klagen

Myn droeffenis

Ha Nymphjen! is

Niet langer om te dragen?

Zal ik des daags wat eten

De spys wast in myn tanden,
Den nagt wort staeg versleten
In wenen. Als uw' banden

Meest knellen, dan

Zoo vlieg ik van

Myn bed en uit myn deuren,

En roep en zugt

Dat d'heele lagt

Van bangigheid wil scheuren

Ey ziet de wilde baren

Weergalmen van myn stenen,
De Boomen ook verklaren
De oorzaak van myn wenen:

Het gantsche Veld

Is heel ontstelt

Om my, de grasjes schreyen

Als ik by nagt

Myn nare klagt

Laat tot de wolken waayen.

Als ik in 't flikk'rig dagen

Zit aan ons klare stroomen,
De Goon om hulp te vragen,
Zie ik de Visjes komen

Meedogend met

Het geen my let

Om hoog op 't Waterspelen,

't Wyl 't pluimgediert

Vast tiereliert,

En zoekt myn pyn te strelen.

Myn brak bedoude oogen,

[p. 39]

 

Die konnen alle Dieren

 

Bewegen tot meedogen,

 

Maar u haar niet toe stieren;

 

Ja klagt nog smert

 

En kan uw hert

 

Nog stalen boezem snyen,

 

Nog AEtnaas brand

 

Uw ingewand

 

Van 't killig Ys bevryen.

6.

Denkt Phillis om de Goden

 

Denkt Phillis om de wraken,

 

Alschynd gy die ontvloden,

 

Zy kunnen nogtans raaken,

 

Haar goedigheid

 

Wel wat verbeid;

 

De straf heeft loode voeten:

 

Maar d'hand van staal

 

Kan t'eenemaal

 

Haar traagheids schaden boeten.

8.

Als gy tot grooter jar[e]n

 

Zult Nymf dan zyn gekomen,

 

Zuld gy uw' lust tot paren

 

Niet lichtelyk betoomen;

 

Wie zal d'er zyn

 

Die uwe pyn

 

Dan zoeken zal te stillen;

 

Die gy nu vlied

 

Zal uw dan niet.

 

Om uwe rimpels willen.

9.

Begeeft u dies tot trouwen

 

't Wyl u uw' jeugt komt noden

 

Zoo krygt gy geen berouwen,

 

Dat gy d'Echt hebt gevloden.

 

Ach Phillis ach!

 

Myn naar geklag

 

Verandert dan in vreugden,

 

En u ontmoet

 

Weer 't hoogste zoet,

 

In uwe Lentens jeugden!